W konsekwencji tego rosnącego wzajemnego powiązania oraz bliskości geograficznej, bierzemy udział w narodzinach nowej społeczności, złożonej z osób, których życie rodzinne i zawodowe toczy się pomiędzy Polską a Hiszpanią – krajami, w których spędzają długie okresy. Społeczność ta rośnie w liczbę i staje przed wieloma pytaniami związanymi z codziennym życiem. W artykule tym postaramy się naświetlić jeden z najbardziej powszechnych problemów: „Co zrobić ze swoim samochodem?”
W momencie dokonywania wyboru pomiędzy sprowadzeniem samochodu do Polski i jego zarejestrowaniem na miejscu, a pozostawieniem go w Hiszpanii i znalezieniem nowego w kraju docelowym, powinniśmy wziąć pod uwagę „papierkową robotę”, z którą wiąże się pierwsza opcja. Sprowadzenie samochodu stwarza przede wszystkim konieczność wyrejestrowania go w Hiszpanii. W tym celu należy udać się do właściwego oddziału Generalnej Dyrekcji Ruchu Drogowego (z hiszp. DGT) i przedłożyć w nim następujące dokumenty: dowód tożsamości, prawo jazdy właściciela pojazdu lub w przypadku samochodu zarejestrowanego na firmę, dokument upoważniający nas do jej reprezentowania (dokument notarialny lub zaświadczenie dotyczące uprawnień do reprezentowania), a także zaświadczenie o numerze identyfikacji podatkowej. Ponadto będziemy potrzebować dowód rejestracyjny, dowód zaświadczający o przeglądzie technicznym i w końcu zaświadczenie o uiszczeniu podatku drogowego w bieżącym roku. Po dokonaniu opłaty w wysokości 8 euro, DGT wyrejestruje samochód na ternie Hiszpanii.
Po zakończeniu tej procedury mamy do wyboru dwie opcje dotyczące sprowadzenia samochodu do Polski. Pierwsza z nich polega na zleceniu transportu pojazdu do miasta docelowego. Firmy zajmujące się taką działalnością pobierają około 500 euro za jednorazową usługę. Druga opcja to przemierzenie tej samej trasy za kierownicą auta, co biorąc pod uwagę koszty paliwa i opłaty drogowe, sprowadza się mniej więcej do tej samej ceny. Jeżeli postawimy na drugie rozwiązanie, należy odebrać zielone numery rejestracyjne przy okazji wcześniej opisywanej wizyty w DGT. Rejestracja taka umożliwi nam poruszanie się samochodem przez 60 dni pod warunkiem posiadania ważnego przeglądu technicznego oraz ubezpieczenia.
Nasz samochód jest już w Polsce i nadszedł moment zarejestrowania go. Aby tego dokonać należy przede wszystkim posiadać polską kartę czasowego lub stałego pobytu i meldunek. Kiedy spełniamy już ten warunek, powinniśmy udać się do kompetentnego organu, który w Warszawie funkcjonuje pod nazwą ”Wydział Rejestracji Pojazdów i Wydawania Uprawnień” i znajduje się pod adresem: Plac Sokratesa Starynkiewicza 7/9. Tam składamy wypełniony wniosek o rejestrację pojazdu (można pobrać go ze strony internetowej), nasz dokument tożsamości lub paszport, zaświadczenie o zameldowaniu na terenie Polski, dokument poświadczający posiadanie przedmiotowego samochodu (dowód zakupu w postaci faktury lub umowy kupna-sprzedaży, decyzję sądową lub poświadczone oświadczenie), hiszpański dowód rejestracyjny lub jakikolwiek inny dokument zaświadczający, że samochód był wcześniej zarejestrowany w Hiszpanii, zaświadczenie o przeglądzie technicznym wykonanym w Polsce, a także dowód zapłaty podatku VAT (jeśli istnieje taka konieczność) oraz odpowiedniej opłaty rejestracyjnej. Jeżeli przeszliśmy pozytywnie każdy z tych etapów, po około pół godziny zostaną nam odebrane stare numery rejestracyjne i wręczone nowe z literami PL.
Nie jest to jednak koniec naszych zmagań. Przed uruchomieniem pojazdu musimy wykupić ubezpieczenie: obowiązkowe OC i dobrowolne AC.
Podsumowując, sprowadzenie samochodu do Polski wiąże się z nie lada wysiłkiem i kosztem. Należy jednak pamiętać, że robiąc taki ruch, jesteśmy zwolnieni z rocznego podatku drogowego w Hiszpanii i zaoszczędzamy na ubezpieczeniu, które w Polsce jest zazwyczaj tańsze. Dlatego też jest to odpowiednie rozwiązanie w przypadku, kiedy zamierzamy spędzić w tym kraju dłuższy czas.
Juan Antonio Godoy es abogado del despacho Varés & Asociados | Abogados en Polonia | Adwokaci w Hiszpanii.
www.abogadosenpolonia.com